Geluk bij een ongeluk

Vandaag wat pech gehad...een riek gebroken en 2 palen van een schutting ( die uiteindelijk toch wel weg mag) ook gebroken...jaja, ' t kwam weer allemaal tesamen. Waar de schuuting stond gaan we een lage omheining met kastanjehout zetten waartegen dit jaar reukerwtjes kunnen groeien... Gelukkig ook nog wat kunnen doen, want nu begint de lente toch 'hard' te gaan. Frambozen en bessen van mest voorzien; een flink stuk in de serre omgespit...ik hoop halfweg de week toch nog heel wat te kunnen zaaien...radijsjes, sla en peultjes.

HELP

Ik ben beginnen spitten aan een perceeltje van 2 bij 8 meter ongeveer. Ernaast ligt een tuinpad van gras en daarnaast ligt de eigenlijke moestuin. Ongeveer 10 bij 10.

Op het perceel stonden voordien aardbeien en rode bessen. Ik heb de rode bessen bij de rest van het kleinfruit gezet nu. waar de aardbeien stonden lag al zwarte plastiek onder omdat er nogal veel hardnekkige grassen, winde en boterbloem groeide...De plastiek is nu weg en een gedeelte is gespit dat mee viel qua wortels van grassen...Maar dat blijft niet zo. Ik heb al een groot gedeelte verwijdert met de riek. Maar het er allemaal uitkrijgen lukt niet vrees ik... Wat moet ik er mee doen en wat er op zaaien /planten... Het minst ecologische is natuurlijk plastiek of iets met pompoen of courgette er op. Ik dacht ook al aan aardappelen. Of er een stukje afmaken en kippen laten rondscharrelen. Als ik echt de wanhoop nabij ben zaai ik er gewoon gazon denk ik...
Het perceel grenst ook aan een beukenhaag (die misschien wat teveel vocht en voeding aan de grond onttrekt?)

véél werk te doen

Als er weinig geblogd wordt, wil dat zeggen dat er véél werk in de tuin gebeurt...Mijn broer bracht mest en dat is echt wel welkom in onze tuin.

Ik ga eerst de percelen waar de groenten komen zo goed als mogelijk onkruid vrij maken én dan (voorlopig toch) de mest eronder werken door om te spitten. Omdat het echt wel een hele berg mest is, ga ik de overschot gebruiken om bij de komposthopen te doen. Ik heb het plan opgevat om één komposthoop te maken met enkel mest, onkruid en graszoden....De andere hopen worden volgens 'de klassieke' methode opgezet. Het schijnt dat als de temperatuur echt hoog genoeg oploopt in zo'n hoop dat onkruidzaden, hardnekkige wortels het echt wel begeven in al die broeierigheid... Wie hieromtrent ervaringen heeft: alle tips zijn welkom.

Ik ga nog weten wat te doen de komende dagen. Ondertussen heb ik onze serre (die er voor het laatste jaar staat) al sla, radijsjes en peterselie gezaaid, alsook wat aardbeien geplant.

Wat die serre betreft, ben ik er toch nog niet helemaal uit. Ze is 4 bij 6 meter en staat op de plek waar het tuinhuis moet komen. De plastiek is aan vernieuwing toe mocht ze nog blijven staan. Het liefst zou ik er een glazen model zetten maar dat mag zomaar niet...En met de oppervlakte die ik nu heb biedt de huidige serre héél wat mogelijkheden....

Rabarber

In mijn vorig blog kon je lezen hoe ik de rabarber die achter de serre stond verplantte naar het hoekje in de tuin. Ik ben toch even in gaan checken in het boek 'ekologisch tuinieren' van Velt of ik er goed aan gedaan heb.

Volgende tips wil ik jullie alvast meegeven:

Rabarber groeit op alle gronden die diep losgemaakt (35 cm) en vochthoudend zijn. Ook op zompige grond (maar de plant mag in de winter niet langer dan 14 dagen onder water staan).

Rabarber is een gulzige plant en mag dus zwaar organisch bemest worden. Hij kan schaduw verdragen maar oogsten doe je vroeger als ie op een zonnige warme standplaats staat.

Er zijn weinig teeltzorgen echter één zéér belangrijke: zodra de bloemstengels zich vertonen moet je deze voorzichtig uitbreken omdat deze de plant uitput en de opbrengsten de komende jaren veel lager zullen liggen.

Bij het oogsten mag je de stelen niet afsnijden maar moet je deze uitttrekken. De oogst loopt van april tot begin juli.

Als je een al wat oudere plant hebt staan die hoe langer hoe minder opbrengt doe je er goed aan om deze uit te graven en te scheuren . Dmv een spade verdeel je de pol in een 4-tal stukken. De stukken aan de buitenkant zijn de jongste en dus de beste. Deze plant je terug op een afstand van 1 meter.

En hopelijk kunnen we binnenkort veel oogsten want dan gaan er lekkere receptjes uitgeprobeerd worden...

Tuinwerkzaamheden...

Wat ben ik blij dat ik een ergerlijke 'hoop' zand heb weggewerkt...die mijn wederhelft destijds had opgebouwd. Afgestoken gras met veel zand aan over de wachthoop takken die daar lag met de bedoeling om als basis de komposthoop in te gaan. Ik was er ferm kwaad voor. Ook de rest van de tuin was daardoor meer op een heuvelland gaan lijken. En zet dat maar recht... Eerst dacht ik zo goed en zo kwaad het kon het groffe materiaal eruit te zwieren en hopelijk wat 'kompost' te vinden. Zo goed als mogelijk heb ik een heel stuk geëgaliseerd. En terwijl ik daar mee bezig was, was ik aan het denken wat ik daar op zou planten/ zaaien. Omwille van de hardnekkige wortels van de klimmende winde die ik tegenkwam dacht ik eerst aan aardappelen. Die houden wel wat onkruid weg als ze volgroeid zijn. Ook spinazie zag ik wel zitten omdat die hele hoop toch vrij veel organisch materiaal bevat...wat zou ik ermee doen? Tot ik achter de serre de eerste bladknoppen van de rabarber zag... en toen wist ik het...Die gaat er komen. Hij wordt vrij groot met z'n bladeren en zal in dat hoekje beter tot z'n recht komen. Dus na wat stevig spitwerk (wortelt vrij diep) heb ik hem verplant. En op dat voor mij 'ergerlijke' hoopje staat nu één van mijn man z'n lievelingsplant (voor de rabarbermoes natuurlijk)!

Zwarte roodstaart

Sinds enkele dagen kunnen we weer genieten van de aanwezigheid van één van onze gevleugelde vrienden in onze tuin. Al enkele jaren mogen we van dit opvallend gezelschap genieten. Toen ik hem voor het eerst opmerkte wist ik niet wat ik zag en hoorde... Een vrij dominant opvallend vogeltje met een zwart hoofd, lijfje en een stukje rode staart. Maar als hij fladdert zie je die felrode veertjes. Best indrukwekkend! Het heeft even geduurd voor ik wist met wie we te doen hadden... gelukkig heb ik een 'Elseviers vogelgids'. Daaruit bleek al meteen dat het niet zo'n algemene verschijning is. Qua zang maakt hij enkele 'tik-klanken' die overgaan in een vreemd geratel...En als je buitenkomt als hij in de tuin zit, gaat dat de luidruchtige kant op (dominant weet je wel)...Maar het is heerlijk om hem bezig te zien. Op het dak van onze buren hun tuinhuis voelt hij zich heer en meester...Een goed uitzicht over alles...Z'n vrouwtje is bruin met dezelfde rode staart. Haar heb ik nog niet gezien...Zou ze al aan het broeden zijn? 2 jaren terug hadden ze jongen, die we regelmatig op ons terras zagen, tesamen met de koolmeesjes. Hopelijk dit jaar weer...

Enkele lentebloeiers

Geel brengt meteen dat lentegevoel in de tuin.

De gele kornoelje bloeit al vanaf eind februari in de tuin met z'n vele gele sterretjes bloemetjes.

Bij mij duurde het wel enkele jaren vooraleer de eerste bloemen verschenen, zodat ik twijfelde of ik de juiste plant had gekocht...Maar als je hem éénmaal in de tuin hebt staan...ga je al eens regelmatig kijken wanneer de knoppen openspringen. Al héél vroeg zie je deze opzwellen zodat je echt naar de lente begint uit te kijken.

De narcissen 'tête a tête' is ook een vroege variant onder de narcissen. Ik koop jaarlijks regelmatig een potje om binnen al vroeg het lentegevoel in huis te brengen. Nadat ze uitgebloeid zijn plant ik ze in de tuin en zo komen er jaarlijks vele bloemetjes bij in de tuin. Deze vermeerderd zich ook wel. Na enkele jaren kun je de bollen eens uitsteken en de kleine nieuw gevormde bolletjes opnieuw uitplanten.

De kleur van het eerste ontluikend lente-leven is rood!

Inderdaad, rood en niet groen! Als je héél goed zoekt en kijkt, moet je tot de conclusie komen dat dit bij veel planten zo is is. Met rood bedoel ik dan ook alle schakeringen van roodbruin over rood naar roodpaars.

Als je niet alleen naar de ontluikende blaadjes kijkt maar bij wijze van spreken met je neus op de bodem van de aarde gaat zoeken zie je dat vele zaadjes rood ontkiemen; of dat allerlei bladknoppen eerst een rode basis hebben vooraleer ze groen uitlopen.

Mooi feit en de gedachte erachter dat rood de kleur van de liefde is...De zon die met haar toenemende krachtige warme stralen al dat schijnbaar dode streelt en daarmee tot leven wekt...

Op de foto's zie je: engelwortel, uitlopers van de hopplant en van een pioen